Tweeling, vrolijke Fransen en kratermeren - Reisverslag uit Fort Portal, Oeganda van Rebecca Marije - WaarBenJij.nu Tweeling, vrolijke Fransen en kratermeren - Reisverslag uit Fort Portal, Oeganda van Rebecca Marije - WaarBenJij.nu

Tweeling, vrolijke Fransen en kratermeren

Door: Marije

Blijf op de hoogte en volg Rebecca

01 December 2017 | Oeganda, Fort Portal

k moet even goed nadenken wanneer de laatste blog was, volgens mij anderhalve week geleden aan het begin van de laatste week in het ziekenhuis. De laatste avond daar deden we een "goodbye rondje" met voor iedereen een muffin en een kaartje. Het was heel leuk om mensen op die manier even te bedanken voor de fijne tijd. Vrijdag deden we de laatste "ward rounds" en werden we halverwege de middag opgehaald om naar Kampala te gaan. Daar aten we bij Karin (oud-huisgenoot), wat heel gezellig was. Ze heeft gelukkig een ruim huis, dus staan onze koffers deze weken niet in de weg. Na het eten was het nog even een uitdaging om een Uber-taxi te krijgen die haar huis kon vinden. Het was heel druk in Kampala, dus we kwamen pas eind van de avond in het guesthouse aan. Zaterdag gingen we per matatu naar Mabira Forest, een groot regenwoud ongeveer 80km van Kampala. Helaas duurde de wandeling met gids maar een uurtje, dus we zijn langer onderweg geweest dan in het bos. Op de terugweg werden we ergens uit de matatu gezet, zonder dat we precies wisten waarom. Gelukkig snapten we al snel het principe van matatu-liften en hadden we een nieuwe te pakken. Toen we stopten bij een winkelcentrum besloten we daar maar uit te stappen voor de boodschappen. Het was grappig dat er christelijke kerstmuziek door de winkel schalde, dat zou in Utrecht niet zo snel gebeuren.
Maandagmorgen werden we vroeg opgehaald om naar Murchinson Falls te gaan. We gingen samen met twee 'vrolijke Fransen'. Het is heel grappig dat je die mensen totaal niet kent, maar wel een paar dagen heel veel contact hebt en telkens samen eet. Onderweg stopten we bij een gebied waar neushoorns worden geherintroduceerd. In de oorlog waren namelijk alle neushoorns gedood en nu worden ze in een speciaal reservaat gefokt, tot er genoeg zijn om ze weer uit te zetten in de nationale parken. We liepen met een gids door het park en vonden al snel vier neushoorns. We konden er best dicht bij komen. Er waren nog twee rangers bij, die de neushoorns 24/7 observeren en hun 'humeur' in de gaten houden. We vonden later nog twee neushoorns en hadden geluk dat ze net van positie veranderden, want in principe slapen ze de hele dag. Eind van de middag kwamen we aan bij onze "budget safari-tent" in murchinson falls. Maar zo budget was het nu ook weet niet: we zijn beiden nooit eerder in zo'n luxe resort geweest. De tent stond onder een soort huisje/overkapping en de bedden waren de beste bedden tot nu toe. Bovendien was er uitzicht op de zonsondergang in de Nijl en aten we 's avonds een vier-gangendiner. Dinsdag was de safari-dag. Om 6:30 vertrokken we voor de gamedrive. Het landschap was prachtig: glooiend savanne/wat meer begroeiing en de nijldelta in de verte. We zagen heel veel antilopes/herten/zwijnen/vogels/apen en al snel vanuit de verte giraffen en olifanten. We hoopten ze nog van dichterbij te kunnen zien, wat absoluut gebeurde: de dieren stonden gewoon langs de kant van de weg of liepen om de auto heen. 'S middags maakten we een boottocht over de Nijl naar de Murchinson Falls. Onderweg zagen we heel veel nijlpaarden, enkele krokodillen en allerlei vogelsoorten. Ik moet zeggen dat het soms even zoeken was om te zien waarvan iedereen zo druk foto's aan het maken was ;). Gelukkig heeft Rebecca er meer oog voor, dus zij kon me af en toe een beetje helpen. Woensdag reden we terug naar Kampala. Er zaten met name locale werknemers in het hostel, die alleen interesse hadden in een huwelijk en eventuele kinderen. Eentje zei ronduit dat hij een tweeling met me wilde, dus ik was blij dat ik wist wat mijn naam betekent in Luganda en ik me nu voorstel als Mary. We hadden geen zin in alle single mannen en zijn dus maar op tijd naar bed te gaan, zodat we de donderdag vroeg op weg konden naar Fort Portal.

De busrit duurde ietsje langer dan gepland, en we zaten gezellig opeen gepakt met onze backpacks en naast een mevrouw met twee kinderen op schoot. Richting Fort Portal werd het landschap wat bergachtiger en zagen we inderdaad veel theevelden (zoals de reisgids ons had verteld). Fort Portal is een mooie (en op het oog ook vrij welvarende) stad, heel anders dan andere steden/dorpen die we tot nu toe hebben gezien. We deden wat boodschappen omdat we op de locatie waar we nu zijn zelf koken en gingen daarna op pad. We hadden van deze locatie gehoord via een studiegenoot, en hij heeft geen woord gelogen: een long-call (grote boodschap) hebben we nooit eerder op zo'n mooie plek gedaan. Het toilet heeft namelijk geen deur en uitzicht op het kratermeer waaraan we zitten. Het was een beetje te fris om te zwemmen, maar onze voeten hebben een "dr Fish" behandeling gekregen in het meer (er zijn van die kleine visjes die aan je voeten knabbelen waar je in een spa veel geld voor betaald). 's Avonds kletsten we met de eigenaar over hoe hij deze locatie heeft gemaakt (alles is zelfgemaakt en van hout/bamboe) en over de farmaceutische industrie. Het is een typische reggae hippie met rastahaar en is
helemaal into de natuurlijke geneeswijzen.
Vandaag hebben we vooral heel veel gewassen. Omdat we hier vier dagen zijn, kan de kleding weer drogen. Dat hopen we ten minste, want tot noch toe regent het regelmatig, dus het gaat nog niet erg hard. Gelukkig was het vanmorgen droog, want we maakten een wandeling naar een waterval. Onderweg zagen we nog verschillende andere kratermeren (er zijn er heel veel in deze regio). Het laatste stuk ging door/langs akkers en was een beetje glibberen naar beneden af en toe, maar de waterval was het helemaal waard. Gelukkig waren we met een gids want anders hadden we waarschijnlijk nooit een "power shower" onder het grote deel van de waterval durven nemen. Het was heerlijk verfrissend maar ook wel behoorlijk hard. Morgen gaan we een wandeltocht doen naar de voet van de Rewensori Mountains en de hotsprings. Terwijl ik dit schrijf schaam ik me wel een beetje over de ongekende luxe en alle mooie dingen die we hier zien. We realiseren ons echter ook heel goed dat het absoluut niet vanzelfsprekend is dat we dit kunnen doen en we zijn God heel dankbaar voor de prachtige schepping die Hij heeft gemaakt.

  • 01 December 2017 - 18:11

    Cor Knobbe:

    Wauw! Wat maken jullie een hoop mee zeg! Geniet maar lekker van de mooie schepping, want zoiets moois zie je ook niet elke dag. Veel plezier samen verder.

    Groetjes,
    papa Cor

  • 01 December 2017 - 19:17

    Marleen:

    Heerlijk weer om alles te horen. Doe voorzichtig he? Liefs, Marleen

  • 01 December 2017 - 19:18

    Marleen:

    Heerlijk weer om alles te horen. Liefs, Marleen

  • 02 December 2017 - 14:24

    Gerri En Jurjen:

    wat een prachtige verhalen weer en indrukwekkend om al deze dieren in hun eigen leefomgeving te mogen zien!!!
    ik had al gegoogeld op jullie blog bestemmingen en kwam inderdaad de tent met houten overkapping en de rasta meneer ook al tegen!!
    geniet lekker van deze mooie Oegandese natuur !!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Rebecca

h

Actief sinds 27 Sept. 2017
Verslag gelezen: 421
Totaal aantal bezoekers 11131

Voorgaande reizen:

11 Oktober 2017 - 13 December 2017

Co-schap in Oeganda

Landen bezocht: